Eindhovens Model
Vrijdag 6 maart 2009 heb ik een orientatiegesprek gehad over mijn plan voor het Eindhovens Model met Ruud Voncken van Zorgbelang bij de Kroon aan de Kronehoefstraat in Eindhoven. In dat gesprek hebben we mijn model verkend en de grenzen afgetast. We hebben het gehad over de mogelijkheden. Ruud Voncken noemde een aantal namen van mogelijke sleutelfiguren die deze pilot mee tot een succes kunnen maken en hij zal me de namen doen toekomen, zodat ik daarmee aan de slag kan.
Ik sprak ook met Ruud Voncken over mijn gesprek met Thijs van Dooren van de gemeente, waarbij ik het gevoel had gehad dat er weinig mogelijk was omdat de gemeente geen zeggenschap over maatschappelijke systemen heeft, en ik zonder enige oplossing het gesprek had verlaten. Ik begrijp dat het huidige systeem beperkt is, maar ik had moeten benadrukken dat mijn plan om een pilot gaat, dat betekent dat het een experiment is waarbij nieuwe dingen uitgeprobeerd worden. De programmamanager Thijs van Dooren benoemde de huidige begrenzingen van het systeem erg duidelijk, maar over nieuwe mogelijkheden hebben we het nauwelijks gehad. Achteraf beschouw ik dat als een gemis, omdat ik dus juist de hiaten in het systeem wil proberen te overbruggen met het Eindhovens Model (zoals preventie van dwang door vrijwillige mogelijkheden uit te buiten, dus wellicht in bepaalde gevallen de wachtlijst omzeilen zonder dat er een dwangmaatregel is afgegeven, maar met vrijwillige spoed). Ik denk dat de huidige begrenzingen van het huidige sociaal-maatschappelijke systeem niet leidend kunnen zijn in de planfase van deze pilot, maar dat alle uitgangspunten ter discussie moeten kunnen staan om tot een optimaal plan voor een systeem te komen waarbij leed van burgers zoveel mogelijk voorkomen wordt.
Volgens mij ontstaat bureaucratie juist doordat men bureaus, organisaties en instellingen als leidraad neemt in plaats van het welzijn van de mens. In het Eindhovens Model willen we geen bureaucratie, dus wij nemen het welzijn van de mens als uitgangspunt.
Ik ben er inmiddels achter gekomen dat velen de doelstellingen, de werkwijze enz. van het Eindhovens Model toch steeds weer op een eigen manier interpreteren. Dus is het nodig om het plan aan het vullen en te herschrijven, zodat onduidelijkheden verdwijnen en het hele plan hetzelfde wordt begrepen door verschillende partijen met verschillende invalshoeken. Daarbij is het dus handig om met die verschillende partijen te praten. Dus als ik de namen van enkele sleutelfiguren gekregen heb zal ik daarmee contact opnemen om het plan door te spreken, zodat ik weet welke punten van belang zijn om nader toe te lichten, en welke ketenpartners er relevant zijn. Na deze verduidelijking van het plan zal er een themabijeenkomst gehouden worden met de ketenpartners om het plan gezamenlijk te bespreken zodat er een goede afstemming en samenwerking tussen de verschillende ketenpartners kan ontstaan. Dit verduidelijkingstraject zal in april worden gestart.
Reis naar WNUSP vergadering in Oeganda
Nu ben ik bezig met het voorbereiden van mijn reis naar Oeganda. Ik vertrek op zaterdag 14 maart en ik kom op 28 maart weer terug. Ik heb alle onmisbare zaken inmiddels geregeld zoals vliegtickets, visum, inentingen, malariapillen, en de inschrijving voor de WNUSP-vergadering. Nu ben ik al een beetje bezig met inpakken (geen punk-kleding want de cultuur is daar heel anders, heel gelovig). Ik heb echt heel veel zin in. Het is allemaal heel erg spannend, maar ook zo ontzettend kicken dat ik op reis kan gaan voor mijn stichting. Ongeveer 6 weken geleden wist ik nog niet of ik kon gaan, en toen vroeg ik de WHO om sponsoring. De WHO gaf aan dat ze niet zomaar schenkingen konden doen, maar wel werkzaamheden konden belonen, en ze hadden een taak voor me bedacht. Toen ben ik een volle week druk bezig geweest met die taak van de WHO; feedback geven op een checklist voor mensenrechten in de psychiatrie. Dat was fantastisch om te doen. Werken voor de VN (waar de WHO deel van uitmaakt) is toch een van mijn hoogste doelen in mijn leven. Zij vroegen om mijn visie en mijn mening en dat vond ik heel bijzonder. Ik heb toen een niet-openbaar rapport geschreven met mijn feedback op de checklist. Daarin heb ik o.a. de doelen van Actiegroep Tekeer tegen de isoleer! / Stichting Mind Rights expliciet onder de aandacht gebracht (het uiteindelijke doel is dwang afschaffen). Mijn contacten bij de WHO vonden mijn feedback xe2x80x9cgreat and very usefullxe2x80x9d en dus wordt er, zoals afgesproken, 1500 dollar (ca 1100 euro) overgemaakt op de rekening van Stichting Mind Rights. Daarmee kan ik een groot deel van de kosten voor mijn deelname aan de WNUSP-conferentie dekken.
Dat is op zich al fantastisch om mee te maken: 1. Werken voor de VN/WHO, 2. geld verdienen voor de stichting, en 3. dan ook nog eens op zakenreis gaan naar Afrika op kosten van de stichting (het geld is geoormerkt ingezameld en gaat dus niet ten koste van de acties in Nederland).
De totale kosten voor de reis en het verblijf enz liggen boven de 2000 euro (vliegreis 1125, visum 100, reismedicatie 150, inschrijving 200 is samen al ongeveer 1600 euro, en daar komen nog andere kosten bij zoals reisverzekering, zonnebrand, muggencrxc3xa8me enz. Dat loopt snel op). Er is ongeveer 1850 euro aan sponsoring binnengekomen, dus ik ben voor een groot deel uit de kosten, maar ik zal er nog steeds op toe moeten leggen (van mijn minimuminkomen). Donaties zijn dus nog steeds welkom.
Bijdragen voor mijn deelname aan de WNUSP-vergadering kunnen overgemaakt worden op ING-giro 2762216 ten name van Stichting Mind Rights te Eindhoven, onder vermelding van Bijdrage WNUSP GA
Algemene bijdragen voor Actiegroep Tekeer tegen de isoleer! / Stichting Mind Rights kunnen naar hetzelfde rekeningnummer worden overgemaakt zonder speciale vermelding.
De website met meer informatie over de WNUSP- internationale clientenvergadering http://wnusp.rafus.dk/
Mijn reisweblog: www.punkertje.waarbenjij.nu
Workshop bij Universiteit Maastricht
Dinsdag 10 maart heb ik een workshop over het verminderen van separeren samen met Yolande Voskes en Elleke Landeweer bij de Universiteit van Maastricht. Er is dan een groep Amerikaanse studenten op studiereis door Nederland en Belgie, en o.a. onze workshop staat op het programma. Daar kan ik dus alvast mijn Engels oefenen, voordat ik naar de internationale clientenvergadering (WNUSP) ga. Ik ben benieuwd hoe die studenten tegen dwang en separeercellen aankijken en waar de discussie over zal gaan. Wij zullen in ieder geval het belang aangeven van attitude en bejegening (hoe opvallend dat dat Treatment heet in het Engels).
Hulp aan Afrika
Wij proberen ook praktische hulp te bieden aan Afrikaanse clientenorganisaties. Zo weten wij dat er in het weekend ca 30 vrouwen komen naar het vrouwennetwerk Comforterxe2x80x99s Centre in Oeganda, maar zij hebben maar 1 naaimachine, en geen zitmeubilair. In Ghana demons
treert de clientenorganisatie vaker op straat en zij zouden graag een geluidsinstallatie hebben om meer aandacht te trekken. In Rwanda gaat de clientenorganisatie tijdens de herdenking van de genocide de straat op om mensen op te vangen met water, koekjes en de bijbel in de hand. Iedere organisatie heeft dus zijn eigen werkwijze en specialiteit en zij hebben van ons xe2x80x9czorg op maatxe2x80x9d nodig. Zij zijn afhankelijk van giften en donaties, net als Stichting Mind Rights. Tijdens de WNUSP conferentie wil ik de wensen en behoeften van clientenorganisaties specifiek gaan inventariseren en kijken hoe dat opgelost kan worden.
In Afrika is ook een tekort aan instellingen (gemiddeld is er 1 instelling per land). In instellingen is vaak een tekort aan bedden, medicijnen en dagbesteding voor clienten (denk aan naaimachines, schoolboeken, creatieve middelen, sport en spel enz.), Soms is er een tekort aan voedsel. Ook zijn er vaak te weinig hulpverleners, weinig studiemateriaal, gebrek aan computers, internet enz. Dus bij instellingen zijn de behoeften veel breder: er is bijna overal behoefte aan.
Wij willen de organisaties helpen, omdat we het vreselijk vinden dat clienten zoveel moeten ontberen. Via via werd ik gewezen op het bestaan van de Stichting Wereldwijd, zie ook www.stichtingwereldwijd.nl
Deze organisatie helpt vluchtelingen en immigranten in Nederland met bijv. scholing en werk. Ook helpt Stichting Wereldwijd mensen die gedwongen moeten terugkeren naar hun land van herkomst door bijv. gereedschap te verstrekken. Dat gebeurt door een kist van een kubieke meter vol te pakken met bijv. naaimachines, computers, gereedschap enz. en deze te versturen. Stichting Wereldwijd steunt ook wel eens projecten in ontwikkelingslanden zelf.
De Stichting Wereldwijd heeft dus ervaring met het verzenden van goederen naar Afrika. En zij zijn in principe bereid om ook verzendingen naar Afrikaanse clientenorganisaties en/of instellingen uit te voeren (bottom up uiteraard).
Het versturen van de kisten moet echter wel betaald worden. Het transport en het vullen van de kist zelf kost ca. 1000 euro, maar soms komt er invoerbelasting bij (dat kan 1500-2000 euro extra kosten betekenen). Ik heb navraag gedaan bij enkele Afrikaanse clientenorganisaties, en het blijkt dat sommige organisaties al eerder een vrijstelling hebben gehad van de importbelasting. Het is dus goed mogelijk dat de zendingen voor de kostprijs kunnen worden uitgevoerd zonder belasting.
Dan hebben we alleen nog maar geld nodig om dit te realiseren.
Via Ernest, een kennis van me die bij de Wereldomroep werkt, en zelf uit Sierra Leone komt, gaan we proberen een eerste zending te realiseren. Ernest heeft 40 rolstoelen gekregen van het Vredesbureau in Eindhoven. De rolstoelen zijn bedoeld voor Sierra Leone, alleen het transport vormde nog een probleem. De rolstoelen staan al langere tijd in een garage opgeslagen. Als wij een geldschieter hebben dan zullen we de stichting Wereldwijd vragen om deze zending te realiseren. Wij zoeken dus nog mensen en organisaties die geld willen besteden aan het verzenden van diverse hulpgoederen Afrikaanse organisaties.
Kleine investeringen, zoals een geluidsinstallatie, naaimachines, gereedschap of rolstoelen enz. kunnen daar een groot verschil maken voor het welzijn van veel clienten. Het kan het verschil zijn tussen niets en iets. Heeft uw instelling bedden over? Of ander materiaal, of wilt u investeren in Afrikaanse organisaties? Dat kan!
Om bij te dragen of mee te werken aan het verzenden van goederen naar Afrika kunt u contact opnemen met mij, Jolijn Santegoeds van Actiegroep Tekeer tegen de isoleer! / Stichting Mind Rights, via tekeertegendeisoleer@hotmail.com .
Of met Stichting Wereldwijd: www.stichtingwereldwijd.nl
Welkom op de weblog van Actiegroep Tekeer tegen de isoleer! 