Nieuw VN-verdrag maakt wetsvoorstel Verplichte GGZ onmogelijk

Deze weblog was gecrasht, en helaas heb ik dus een periode geen blogs kunnen posten, maar inmiddels is de server weer hersteld en hebben we ons berichtenarchief weer terug. We werken nog aan het herstellen van de vormgeving.

 

Hoogtepunten van de laatste tijd:

Ik ben in oktober 2011 in Zuid Afrika geweest voor 2 congressen (PANUSP en WCMH)

En direct daarna, op 4 november was ik uitgenodigd in Strasbourg voor een High Level meeting (zie mijn verslagen op www.punkertje.waarbenjij.nu )

 

Inmiddels ben ik weer terug in Eindhoven, en ik heb het nog steeds druk, o.a. met de pilot van het Eindhovens Model, een review van een kwaliteits-toolkit van de World Health Organization en et herstellen van deze weblog. Ook is er volgende week op 29xc2 november weer een vergadering over xc2 het wetsvoorstel Verplichte GGZ.

 

En omdat Stichting Mind Rights vandaag precies xc2 5 jaar bestaat, hebben we uitgerekend vandaag de volgende verklaring rondgestuurd naar beleidsmakers en andere betrokkenen:

 

 

22/11/11xc2 Belangrijke informatie inzake wetten en regels in de GGZ.

xc2

Nieuw VN-verdrag maakt wetsvoorstel Verplichte GGZ onmogelijk

 

Er is een nieuw VN verdrag: Convention on the Rights of Persons with Disabilities

CRPD: Verdrag voor de Rechten voor Personen met Beperkingen

 

Dit verdrag beschrijft dat iedereen dezelfde rechten heeft. Dus als je xe2x80x9cniet-beperktexe2x80x9d
mensen niet preventief mag opsluiten, dan mag dat met clixc3xabnten ook niet (art. 14). En als iedere volwassen persoon het recht heeft om te leven zoals hij/zij dat wil, dan mogen clixc3xabnten dat ook (art. 12 zelfbeschikking).

 

Iedereen heeft recht op vrijheid, en vrijheden mogen niet worden ontnomen op basis van
het hebben van een beperking. Het bestaan van een beperking mag geen factor zijn in beslissingen, want dat is ongelijkheid en discriminatie (art.3 en 4). Dit betekent dus dat mentale en intellectuele beperkingen (zowel langdurend als kortdurend), geen basis kunnen vormen voor vrijheidsbeneming (ook niet gedeeltelijk).

 

Wetten met een koppeling tussen xe2x80x9cgevaarxe2x80x9d en xe2x80x9cpsychiatrische ziektexe2x80x9d (zoals de wet BOPZ en het wetsvoorstel Verplichte GGZ) dienen vervangen te worden door neutrale wetgeving waarbij de ziekte geen rol speelt, en die voor iedereen in gelijke mate geldt.

 

De internationale wetgeving verandert: Geen dwang meer!

Nederland heeft het CRPD nog niet geratificeerd, maar de rechten uit dit nieuwe VN-verdrag (CRPD) zullen ook in andere VN-onderdelen worden doorgevoerd (zoals het Verdrag tegen Marteling en andere wrede, inhumane en vernederende behandeling: CAT). Het Comitxc3xa9 ter Preventie van Marteling en wrede, inhumane behandeling (CPT/SPT)xc2 bezoekt niet alleen gevangenissen, maar ook psychiatrische instellingen. Daardoor zal het niet mogelijk zijn om de rechten van mensen met beperkingen c.q. universele mensenrechten te negeren.

 

Gedwongen behandeling en/of gedwongen verblijf in een instelling is niet langer meer
toegestaan onder de internationale verdragen, en zal geleidelijk steeds meer als ill treatment worden aangemerkt, d.w.z. vernederend en inhumaan. Zelfs de juridische term torture : marteling, komt voorbij, omdat clixc3xabnten vaak systematisch onder druk gezet worden om xe2x80x9ctoe te gevenxe2x80x9d aan bijv. xe2x80x9cziekte-inzichtxe2x80x9d, en werkelijk worden beroofd van vele vrijheden als zij niet xe2x80x9caangepastxe2x80x9d zijn, en dit gebeurt onder verantwoordelijkheid van de Staat (dus valt het onder de definitie van marteling). Het CRPD stelt dat elk mens dezelfde rechten heeft, zoals recht op vrijheid, integriteit, een eigen mening enz.

 

Nationale wetgeving: aansluiten of uitsluiten?

De dwangreductie- en kwaliteits-projecten in de zorgsector sluiten feitelijk al aan bij de nieuwe doelstellingen uit het VN-verdrag CRPD, en dienen gestimuleerd te worden. In voorgaande jaren heeft de overheid dwangreductie en zorg-innovatie ook daadwerkelijk gesteund (o.a. via nationale subsidie voor projecten Dwang en Drang).

 

Echter het wetsvoorstel Verplichte GGZ verruimd de mogelijkhedenxc2 voor dwangtoepassing, en draagt daardoor niet bij aan dwangreductie, en is bovendien in strijd met internationale verdragen, zoals bijvoorbeeld CATxc2 en CRPD. Het internationaal recht plaatst ons sinds het uitkomen van het CRPD (2006-2008) in een transitie-fase waarbij nieuwe normen van kracht zijn. Het gaat nu om daadwerkelijke verbeteringen, met serieuze urgentie.

 

Er zal een fundamenteel gewijzigd wetsvoorstel moeten komen, waarbij zeggenschap en ondersteuning centraal staan, want ook in Nederland zal hoe dan ook een overgang moeten plaatsvinden naar kwalitatieve service op vrijwillige basis, ook in crisissituaties.

 

Er zijn good practices te vinden, waaruit een nationaal transitiebeleid en nieuwe wetgeving kan voortvloeien, zoals bijvoorbeeld Het Eindhovens Model voor xe2x80x9cOpen
Mind-support meetings
xe2x80x9d, en de projecten Dwang en Drang. Met de juiste impulsen heeft Nederland wel degelijk potentieel om een goed zorgsysteem en wetgeving te ontwikkelen dat past bij de nieuwe stijl van zorg, en in overeenstemming is met het CRPD.

 

Eenieder heeft de keus om energie steken in een toekomstbestendig ontwikkeling van de rechten uit het CRPD, of om daar niets mee te doen. En daarom is nu dus uw keus die bepaalt of Nederland binnenkort wel of niet voldoet aan VN-verdragen.

 

 

De oorspronkelijke tekst van het VN-verdrag CRPD is te vinden op:xc2 ww.un.org/disabilities

 

Deze informatie wordt u aangeboden door Stichting Mind Rights – www.mindrights.nl

Auteur en contactpersoon: Jolijn Santegoeds – tekeertegendeisoleer@hotmail.com